Welkom op mijn webstek! Hier kun je zien wat mij zoal bezighoudt.

    Een deel ervan kun je, wat mij betreft, rangschikken onder “de werkelijkheid naar eigen hand zetten”. Dat geldt in ieder geval voor de rubrieken computergrafiek en treintjes (modelspoor). Deze zijn althans gepland, maar het vullen vergt een aanzienlijke hoeveelheid tijd, dus er zal voorlopig nog niet veel te zien zijn. Misschien geldt het naar de eigen hand zetten van de werkelijkheid ook wel voor de rubriek bespiegelingen, hoewel het daarbij meer om gedachtenspinsels gaat dan om waarneembare resultaten.

    De fotografie valt in een andere categorie. Zo goed mogelijk weergeven van wat zich aan het oog vertoont is dan het streven. In het digitale tijdperk is dat heel wat eenvoudiger te verwezenlijken dan voorheen, toen we filmrolletjes moesten (laten) ontwikkelen en afdrukken en uren, dagen of weken moesten wachten tot de resultaten beoordeeld konden worden. Nu is vrijwel onmiddellijk te zien of een opname geslaagd is te noemen. Een beetje perfectionist grijpt overigens in sommige gevallen toch nog “even” naar Photoshop! Zie bovenstaande fotobijschrift.

    Overigens, linksboven aan diverse pagina’s tref je afbeeldingen aan van resultaten van mijn deelname aan een cursus pottenbakken, waarbij heel andere zaken uit mijn handen kwamen dan potten. Waarom geen potten? Wel, voor een deel omdat ik vond dat anderen dat ongetwijfeld beter kunnen. Zeker als je geen jarenlange ervaring meebrengt. Verder omdat ik tot de conclusie kwam dat beelden uit een fantasiewereld me meer aanspraken (en nog steeds aanspreken). Vaak had ik ook tevoren niet een vastomlijnd idee tot welke vorm mijn handen de klei zouden kneden. Ik denk dat voor het maken van potten zo’n plan wel nodig is, in plaats van maar af te wachten wat uit je handen komt. Noeste arbeid (potten) tegenover avontuur (fantasiewezens)!

    Geruime tijd daarvóór heb ik getekend, met potlood of balpen. Niet zozeer uit een creatieve drang, stel ik me nu voor, maar om te zien of ik de techniek onder de knie kon krijgen. Zoiets begint vaak met tekeningetjes in de kantlijn van schoolschriften om verveling te verdrijven, of omdat dat past in een opdracht of werkstuk. Tekenen “naar de natuur” ging me niet zo goed af, vond ik. In veel gevallen beperkte ik me tot het natekenen van foto’s. Een voorbeeld daarvan is nevenstaande onafgemaakte tekening van het uitzicht uit een raam van het huis in de Van Meekerenstraat in Rotterdam waar ik van mijn elfde tot mijn drie-en-twintigste gewoond heb.